Podstawowe pojęcia i definicje obowiązujące w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna
zebrane na podstawie: Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 maja 2011 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej ze zm. oraz implementującego je Zarządzenia Nr 71/2012/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 7 listopada 2012 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna ze zm.
Dostęp – zapewnienie realizacji świadczeń gwarantowanych w innym miejscu udzielania świadczeń lub lokalizacji niż ta, w której świadczenia te są udzielane.
Lokalizacja – budynek lub zespół budynków oznaczonych tym samym adresem albo oznaczonych innymi adresami, ale położonych obok siebie i tworzących funkcjonalną całość, w których zlokalizowane jest miejsce udzielania świadczeń.
Miejsce udzielania świadczeń – pomieszczenie lub zespół pomieszczeń w tej samej lokalizacji, powiązanych funkcjonalnie i organizacyjnie, w celu udzielania świadczeń gwarantowanych.
Określenie „w miejscu udzielania świadczeń” dotyczące posiadanego sprzętu diagnostycznego oraz gabinetu diagnostyczno- zabiegowego, używane w zarządzeniach Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, które stanowią kryteria rankingujące oferty w postępowaniach prowadzonych w trybie konkursu ofert/ rokowań, należy rozumieć jako ścisłe powiązanie funkcjonalne i organizacyjne sprzętu diagnostycznego i/lub gabinetu diagnostyczno- zabiegowego z pomieszczeniem poradni będącej przedmiotem kontraktowania.
Oznacza to, że sprzęt diagnostyczny i/lub gabinet diagnostyczno- zabiegowy zadeklarowany w miejscu udzielania świadczeń powinien znajdować się w pomieszczeniu poradni lub pomieszczeniu bezpośrednio sąsiadującym z poradnią lub innym pomieszczeniu powiązanym z nią organizacyjnie, przy jednoczesnym spełnieniu warunku, że do „pomieszczenia sąsiadującego”, którym znajduje się sprzęt lub innego „pomieszczenia powiązanego organizacyjnie” pacjent może dostać się bezpośrednio z pomieszczenia poradni z pominięciem ogólnie dostępnych ciągów komunikacyjnych np. przedsionka, poczekalni, korytarza, czy windy. Oba pomieszczenia muszą być połączone wspólnymi drzwiami lub bezpośrednim, wydzielonym tylko na potrzeby poradni przejściem łączącym je funkcjonalnie z pomieszczeniem poradni.
Lekarz w trakcie specjalizacji – lekarz, który ukończył co najmniej:
a) pierwszy rok specjalizacji – w przypadku specjalizacji w szczegółowej dziedzinie medycyny, pod warunkiem posiadania specjalizacji II stopnia lub tytułu specjalisty w odpowiedniej podstawowej dziedzinie medycyny zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857, z późn. zm. ) oraz uzyskał potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielną pracę w poradni specjalistycznej,
b) drugi rok specjalizacji – w przypadku specjalizacji w innych niż wymienione w lit. a i c dziedzinach medycyny,
c) trzeci rok specjalizacji – w przypadku specjalizacji w dziedzinie okulistyki lub dermatologii i wenerologii
Harmonogram poradni specjalistycznej – powinien spełniać następujące warunki: poradnia specjalistyczna czynna nie krócej niż trzy dni w tygodniu po 4 godziny dziennie, w tym co najmniej raz w tygodniu w godzinach przedpołudniowych między godz. 7:30 a 14:00, oraz co najmniej raz w tygodniu w godzinach popołudniowych między godz. 14:00 a 20:00.
Godziny pracy poradni specjalistycznej – określone są przez czas pracy personelu medycznego: lekarza, logopedy lub ortoptysty, udzielających świadczeń zgodnie z załączonym harmonogramem.
Do pobrania: prezentacja dotycząca kontraktowania AOS w 2013 r. (plik ppt, otwierany za pomocą programu MS PowerPoint).
Podpisała: Barbara Kawińska, Dyrektor Pomorskiego OW NFZ
data publikacji: 1 marca 2013 r.